Αλέξιος Μάινας. Συγγραφέας – Ποιητής 

Ο Αλέξιος Μάινας είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων  και του Κύκλου Ποιητών. Έχει ελληνογερμανική καταγωγή, γεννήθηκε-μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε Φιλοσοφία και Λογοτεχνία στη Βόννη και ασχολείται με τη μετάφραση, τη λογοτεχνική επιμέλεια και τη διοργάνωση λογοτ. εκδηλώσεων και σεμιναρίων. Υπήρξε αρχισυντάκτης δύο λογοτεχνικών περιοδικών και είναι στενός συνεργάτης αρκετών άλλων (Διάστιχο, Χάρτης, Θράκα, κ.ά.). Έχει μεταφράσει και επιμεληθεί Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, π.χ. Καβάφη (Romiosini, 2009, Verlag an der Friedensgasse, 2015), Ρίτσο, αλλά και εν ζωή ποιητές. Είναι συνεργάτης-μεταφραστής του Ελληνογερμανικού Θεάτρου στην Κολωνία και της ομάδας Ξανθίας. Σε μετάφρασή του έχουν ανέβει θεατρικά, π.χ. το 2019 το έργο Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ (Θέατρο Σημείο, κεντρική σκηνή). Ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική επιμέλεια (ιδίως της ποίησης, π.χ. συλλογές των: Ελ.Κυρίτση, Μ. Μεζίτη, Π.Στεφανέας, Λ.Σαμαρά, Λ.Φυτιλή, Β.Γκέντσου, Ν.Φιλντίσης, Α.Κεντζός, Ν.Κουτσοδόντης, Γ.Σακελλαρίου, κ.ά Γράφει ποίηση, διήγημα και δοκίμιο και στις δύο γλώσσες (δείγματα στο τέλος του βιο). Πρώτες δημοσιεύσεις σε περιοδικά έκανε το 1994 – την ίδια χρονιά δραματοποιήθηκε ένα διήγημά του. Σε ποιήματά του στηρίχτηκαν οι ταινίες μικρού μήκους συνεργάζεται με χώρους πολιτισμού, π.χ. εμπεύστηκε (με την Ε. Μαργαρίτη) και οργάνωσε – συντόνησε τις δράσεις Ένα ποίημα είναι μια πόλη (ποιητικός περίπατος) και Τι μας κινεί; Ποίηση και μετακίνηση (ποίηση στα λεωφορεία) για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την άνοιξη του 2018. Έχει κάνει απαγγελίες, παρουσιάσεις και εισηγήσεις σε πάνω από διακόσιες πενήντα εκδηλώσεις σε Ελλάδα, Γερμανία και Αυστρία. Διευθύνει το σεμινάριο «ΣμεΣ» (Συναντήσεις με Συγγραφείς) καλώντας σημαντικούς ποιητές και πεζογράφους από όλες τις γενιές. Επιμελήθηκε για τη ΔΔΕ Ανατ. Αττικής την έκδοση ενός βιβλίου (Το φεγγάρι, εγώ και η σκέψη μου, εκδ. Σαιξπηρικόν) με λογοτ. κείμενα μαθητών, που συνοδεύονται από ένα θεωρητικό δοκίμιό του για την προβληματική της διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο σχολείο.
Μεμονωμένα ποιήματα και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε έντεκα γλώσσες και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες, π.χ. ενδεικτικά: στη δίγλωσση ανθολογία του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ Ξύπνησα σε μια χώρα, στην ανθολογία Futures, Poetry of the Greek Crisis, στην ανθολογία Dichtung mit Biss (Ποίηση με πείσμα), στην Ανθολογία Ποιητικών Διαλόγων (του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου), στον τόμο Ιστορίες Μπονζάι ’14, στη γαλλόφωνη έκδοση Desmos (44, 2015), στις ανθολογίες Ο Ταχυδρόμος, Το θέατρο στην ποίηση, Πινακοθήκη «Λυρικών» Ποιημάτων, Ξένων αιμάτων τρύγος, Εφ’ ενός γίγνεσθαι; κ.ά. Ποίηση, διηγήματα, δοκίμια, άρθρα και μεταφράσεις του έχουν φιλοξενηθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια (από το 1994) σε σχεδόν όλα τα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά/sites/εφημερίδες (π.χ. ενδεικτικά: Andro, Αποικία, Η ΑΥΓΗ–Αναγνώσεις, Bookpress, The Books’ Journal, Το Δέντρο, Διάστιχο, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Νέα Εστία, Νέα Ευθύνη, Θευθ, Θράκα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Καρυοθραύστις, Το Κοράλλι, ΤΑ ΝΕΑ–Βιβλιοδρόμιο, Οδός Πανός, Πλανόδιον-Ιστορίες Μπονζάι, e-Poema, Poeticanet, Poetix, Τα Ποιητικά, Ποιητική, Φρέαρ, Χάρτης, κ.ά.). Το σώμα των δημοσιευμένων ποιημάτων του περιλαμβάνει αρκετές εκατοντάδες ποιήματα.  Τον Νοέμβριο του 2022 έγινε από το έντυπο περιοδικό Καρυοθραύστις αφιέρωμα στο σύνολο στην ποίησή του.
Η ποιητική συλλογή του Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (Εκδ. Γαβριηλίδης, 2011) ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, για το αντίστοιχο βραβείο του περιοδικού Διαβάζω, και βραβεύτηκε στο Συμπόσιο Ποίησης το 2012 στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει εκδώσει επίσης Το ξυράφι του Όκαμ (Εκδ. Μικρή Άρκτος, 2014), τη συλλογή Ο διαμελισμός του Αδάμ (Ελβετία, Βασιλεία 2018, ιδιωτ. έκδοση), τη συλλογή Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις για την κατάβαση της αγέλης στον κάμπο σε περίπτωση αντάρας (Εκδ. Μικρή Άρκτος, 2021), το ανθολόγιο Σαν τη μουσική που αναζητάει στο άπειρο…, Ποίηση και Φλάουτο (Εκδ. Εκάτη, 2022). Υπό έκδοση είναι ένα βιβλίο του φιλοσοφικής θεωρίας ποίησης, μια σειρά δοκιμίων, κάποια από τα οποία φιλοξενήθηκαν (από τον Κ. Βούλγαρη) στην Αναγνώσεις.